Rozdział 31

Miną tydzień i minął miesiąc...

Z perspektywy Joanny

Zaprzyjaźniłaś się z Maksem. Byliście przyjaciółmi. Bynajmniej z twojej strony. Wiedziałaś, że on chce czegoś więcej. Bartek go nie lubił. Twierdził, że jest podejrzany, ale ty miałaś swoje zdanie i nie słuchałaś Kurka. Nie wiedziałaś tylko, ze on może mieć racje...
Spotkałaś się z Maksem kilka godzin przed meczem, na którym rzecz jasna jako pani fotograf musiałaś się zjawić.spotkaliście się u niego w domu. Kurtek miał po ciebie przyjechać, bo Maks nie lubił siatkówki i nie chodził na mecze. On poszedł do kuchni, a ty usiadłaś w salonie. Przyszedł Maks do ciebie, ale bez herbaty, którą miał zrobić. Usiadł obok ciebie.
-Maks, a gdzie herbata? -zapytałaś zdziwiona.
-Czemu nie chcesz ze mną być?
-Maks zrozum, ze cie nie kocham, jesteś fajnym przyjacielem, ale nic więcej.
-Skoro ja nie mogę cie mieć nikt cię nie będzie miał.
-Ale o czym ty mówisz?
-O tym kochana. -rzucił się na ciebie i zaczął całować. Zaczęłaś się wyrywać, ale nic to nie dało. Jego ręce znalazły się pod twoją bluzką. Już raz to przechodziłaś i nie chciałaś kolejny. PO chwili nie miałaś na sobie bluzki, która została przez niego rozerwana.
-Maks, proszę nie. -łzy leciały po twoich policzkach. Uderzył cię.
-Zamilcz suko. Zajdziesz ze mną w ciąże i będziemy mieć piękne dziecko, a potem kolejne i kolejne, więc się ode mnie nie uwolnisz, NIGDY, słyszysz? NIGDY! -zaczęłaś żałować, że nie posłuchałaś Bartka.
-Maks...
-Milcz dziwko ! -krzyknął i po raz kolejny cię uderzył. Ściągnął z ciebie spodnie, a ty byłaś bezradna. Wstał by sam się rozebrać. W tym momencie chciałaś uciec, ale znów cię uderzył.
-Gdzie się pieprzona suko wybierasz?! -krzyknął. Szybko się rozebrał do bokserek i znów na tobie usiadł. Płakałaś. Jego ręce pojawiły się przy zapięciu od stanika, ale coś go odciągnęło. Otworzyłaś oczy i zobaczyłaś Bartka, który zadawał ciosy Maksowi i coś do niego krzyczał. Obok ciebie pojawiła się Natalia, która cię przytuliła, a ty siedziałaś skulona. Podszedł Bartek.
-Asiu wszystko w porządku? Czy on coś ci zrobił? -pokręciłaś przecząco głową. Twarz miałaś ukrytą w nogach wiec nie widział śladów pobicia. Podał ci spodnie i własną bluzę i kazał ci się ubrać. Nie wiedziałaś gdzie jest Maks. Szybko wstałaś i się ubrałaś. Cały czas płakałaś. Szybko znaleźliście się w samochodzie. Usiadłaś z tyłu. Wtedy Bartek zobaczył, ze on cię pobił.
-Zabiję skurwiela gdy go spotkam.
-Bartek, nie proszę. Nie chcę mieć z nim nic do czynienia.
-Dobrze. -odjechaliście spod bloku i pojechaliście do twojego mieszkania. Bartek i Natalia zaraz musieli jechać na mecz. Ty miałaś być zwolniona, miał ci to załatwić Bartek.
-Bartek, przepraszam, ze cię nie posłuchałam. -powiedziałaś gdy już wychodzili.
-Trzymaj się mała. -uśmiechnął się i przytulił cię. Po chwili zamykałaś drzwi na klucz i poszłaś się wykąpać, a potem spać. Przed snem podjęłaś bardzo ważną decyzję.


Z perspektywy Bartosza

Byłeś strasznie zdenerwowany przez tą sytuację. Wyżywałeś się na piłce. Zdobywałeś mnóstwo punktów dla drużyny. Zostałeś MVP meczu. Trener oczywiście zrozumiał bez większego tłumaczenia dlaczego nie ma Asi. Zastąpiła ją żona Ivana. Po godzinie 22 byliście w domu i zmęczeni niemalże od razu zasnęliście.

Z perspektywy Joanny

Obudziłaś się o 8 i szybko sprawdziłaś, o której masz samolot. Okazało się, ze jest o 12:27 więc szybko napisałaś Bartkowi smsa, żeby przyjechał do ciebie o 10. Odpisał, że będzie. Zaczęłaś się pakować, co zajęło ci prawie 2 godziny. Punktualnie o 10 zjawił się Bartek i jak to miał w zwyczaju wszedł bez pukania.
-Cześć... A co tu się dzieje? -zapytał zdziwiony widząc walizki.
-Postanowiłam, ze wracam do Polski... -odpowiedziałaś niepewnie.
-Do Krzyśka? -zapytał szczęśliwy.
-Nie. -pokiwałaś przecząco głową. -Do Kędzierzyna, do Łukasza.
-Ale...
-Nie potrafię mu wybaczyć. Proszę nie mówmy o tym. Odwieziesz mnie na lotnisko?
-Pewnie.
-Tylko, ze najpierw muszę jechać do zarządu...
-O to się nie martw ja wszystko załatwię.
-Dziękuję. -przytuliłaś go. Szybko zapakowaliście walizki. Pojechałaś pożegnać się jeszcze z Natalią i o 11:30 byliście na lotnisku. Pożegnałaś się z Bartkiem, który życzył ci powodzenia i poszłaś zakupić ostatni bilet. O 12:27 samolot wystartował i za kilka godzin miałaś być znów w Polsce.
Cały lot trwał 4 godziny więc o 16:30 byłaś na lotnisku we Wrocławiu. Dorwałaś jedną z taksówek i zapytałaś czy zawiezie cie do Kędzierzyna Koźle. Bez problemu się zgodził. Zapakował walizki, a ty wsiadłaś do tyłu. Kierowca był bardzo sympatyczny i cała drogę przegadaliście. Był wielkim fanem siatkówki i mówił, że jeździ na każdy mecz reprezentacji. Podróż minęła szybko i po niecałych 2 godzinach byłaś pod domem Łukasza i Kasi. Pan kierowca wyciągnął walizki, a ty mu zapłaciłaś należną sumę. Jeszcze opuścił ci jeszcze 30 zł, za to, że fajnie się rozmawiało. Podziękowałaś i pożegnałaś się z panem, który ruszył z powrotem do Wrocławia. Obróciłaś się do drzwi, które w tym momencie się otworzyły.
-Asia?! -krzyknęła osoba, która wychodziła z domu.

-------------------------------------
Mamy kolejny ! :) Przyśpieszam akcję. Wspierajcie Łukasza: http://www.lukaszzygadlo.bnx.pl/news.php?readmore=468 :)
15 komentarzy = nowy rozdział ! :)