Rozdział 18

Obudził cię hałas dochodzący najprawdopodobniej z kuchni. Spojrzałaś na zegarek, który wskazywał godzinę 5.07. Wstałaś z łóżka i udałaś się do miejsca, w którym coś się wydarzyło. Zajrzałaś do kuchni i bingo. Ignaczak zbił szklankę. Oparłaś się o futrynę drzwi i obserwowałaś jego poczynania z uśmiechem. Był odwrócony tyłem dlatego też cię nie widział. Najpierw pozbierał szkoło, które od razu znalazło się w koszu, a potem wytarł podłogę mokrą szmatką. Gdy wstał, obrócił się w stronę drzwi i wtedy cię zobaczył.

-Przepraszam, nie chciałem cię obudzić. –powiedział ze skruchą w głosie.  

-Nic się nie stało. –uśmiechnęłaś się.

-Kusisz Asiu, kusisz. –powiedział po chwili patrzenia na ciebie.

-Krzysiek… -jęknęłaś. Spojrzałaś na siebie. Koszulka sięgała ci do połowy uda.

-Dobra, dobra, przepraszam.

-Yhym. –odpowiedziałaś i ziewnęłaś.

-Idź spać. –powiedział.

-Zaraz. –w tym momencie Krzysiek dostał sms. Od razu go odczytał.

-Dobra, Pit z Kosą już są. To ja lecę. –powiedział. Podszedł do ciebie i cię pocałował.

-Będę tęsknić. –powiedział.

-Ja też. –odpowiedziałaś. Znów cię pocałował. –No leć już, bo odjadą bez ciebie –powiedziałaś z uśmiechem. Pocałował cię jeszcze w policzek.

-Cześć kochanie. –powiedział i zamknął drzwi.

-Cześć. –odpowiedziałaś, ale on już tego nie słyszał. Zamknęłaś drzwi na klucz i podeszłaś do okna. Krzysiek właśnie wkładał walizkę do bagażnika. Wsiadł do samochodu i przywitał się z chłopakami. Zauważyli cię i pokiwali. Odmachałaś im. I odjechali. Poszłaś do sypiali i położyłaś się spać. Sen przyszedł dopiero po chwili. Obudził cię dźwięk telefonu. Przetarłaś oczy i podniosłaś się z łóżka. Wzięłaś telefon. Czekała tam na ciebie wiadomość.

„Cześć kochanie ! Mam nadzieję, że cię nie obudziłem, a jeśli tak to przepraszam :* Jesteśmy już na miejscu :D Tęsknię i kocham :*”

Uśmiechnęłaś się na tą wiadomość, którą otrzymałaś od nikogo innego jak od Krzyśka. Szybko mu odpisałaś.

„Hej :* Dobrze, ze mnie obudziłeś, bo niewiadomo do której bym spała :D Też już tęsknie ;< Kocham cię ! :* A i jeszcze jedno, chłopacy już wiedzą, że jesteśmy razem? ;>”

Po chwili otrzymałaś wiadomość.

„Wyciągnęli to ze mnie siłą ;/ Wszyscy się cieszą, że w końcu kogoś sobie znalazłem :D Łukasz powiedział mi tylko, ze jak cię skrzywdzę to go popamiętam :P”

Zaczęłaś się śmiać.

„Raczej krzywdy by ci nie zrobił :D”

„No nie wiem, nie wiem. On jest do wszystkiego zdolny :D”

„Oj tam, nie przesadzaj :D”

„Nie przesadzam nic ;P”

„Oj Krzysiek…”

„Co Krzysiek?”

„Nic, nic :D”

„Tak teraz nic, a w duchu „co za debil” nie?”

„Nie, skądże miałabym mieć takie myśli? :D”

„Znam cię już trochę to wiem :P”

Z perspektywy Krzysztofa

Siedziałeś na śniadaniu z resztą siatkarzy. Ale nie jadłeś tylko sms’owałes z Asią. Uśmiechałeś się jak głupi do ekranu.

-Krzysiek…

-Krzysiek…

-Krzysiek…

-Krzysiek do cholery ! –krzyknął Winiar.

-Co jest? –zapytałeś zdezorientowany.

-Co ty się tak szczerzysz do tego telefonu?

-Yy… No tego. –zacząłeś się jąkać.

-Boże, jak ta Asia mu namąciła w głowie. –powiedział Łukasz.

-Ty jesteś jej bratem… -zacząłeś, ale nie skończyłeś bo dostałeś kolejnego sms’a od niej. Szybko go odczytałeś.

„Ty mnie znasz, hahahaha, dobry żart :D”

Zacząłeś się śmiać.

„No, a nie?”

Odpisałeś.

-I znów to samo. Halo Krzysiek. Ziemia do ciebie. –powiedział Pit.

-Hmm? –nie ma to jak inteligentna odpowiedź.

-Łukasz się coś pytał. –powiedział Winiar.

-Co?

-No i co z tego, ze jestem jej bratem?

-Ymm, nie wiem. –wzruszyłeś ramionami. Kolejny sms.

„Nie”

„Jak możesz? Ranisz mnie :<”

Zdążyłeś wysłać sms, gdy Pit wziął ci telefon i podał do Winiara, który siedział po drugiej stronie.  Ten zabrał telefon i włożył do kieszeni.

-Ej ! –krzyknąłeś. –Oddawaj mój telefon !

-Nie.

-Michale Winiarski proszę cię oddaj mój telefon.

-Hmm, niech się zastanowię… Nie. –powiedział wyszczerzony.

-Sam chciałeś. –wstałeś od stołu i przeszedłeś na około. Gdy się zbliżałeś Winiar zaczął uciekać. Szybko pobiegłeś za nim. Wybiegliście ze stołówki i popędziliście do góry. Goniliście się po wszystkich piętrach. Krzyczałeś cały czas żeby oddał ci ten telefon. Reszta siatkarzy i innych sportowców wracających ze śniadania tylko się z was śmiała.

-AAA ! –krzyknęliście oboje gdy Winiar się potknął i upadł na ziemie, a ty na niego.

-Dawaj mój telefon.

-Zejdź ze mnie. –powiedział Michał.

-To daj telefon. –mówiłeś z satysfakcją.

-O boże. –jęknął. Podświadomie widziałeś jak Michał wywraca oczami. –Proszę. –ledwo wyciągnął telefon i ci go podał.

-Dziękuję ! –krzyknąłeś podekscytowany i szybko chciałeś odczytać wiadomość od Asi, ale zauważyłeś, że Łukasz właśnie schował telefon do kieszeni.

-Czy ty to nagrywałeś?! –krzyknąłeś.

-Eee, nie. –powiedział i uciekł do pokoju.

-Zabiję go. –mruknąłeś pod nosem. Ruszyłeś do pokoju i tam w spokoju odczytałeś wiadomość.

Z perspektywy Joanny

„Jak możesz? Ranisz mnie :<”

Taką wiadomość otrzymałaś od Krzyśka. Zaczęłaś się śmiać i odpisałaś.

„ Oj przepraszam ! Czy mi wybaczysz?”

Gdy odpisałaś schowałaś szklankę i talerzyk po kanapkach do zmywarki. Poszłaś do sypialni i włączyłaś sobie laptopa. Krzysiek nie odpisywał.

-Powinien być jeszcze na śniadaniu-pomyślałaś. Chyba, ze ma wcześniej trening. Nie zaprzątałaś sobie tym głowy. Zalogowałaś się na facebooka i pocztę. Sprawdziłaś co nowego. Kilka e-maili o jakiś kredytach. Do kosza. Zobaczyłaś kilka wiadomości, zaproszeń i mnóstwo powiadomień. Szybko to ogarnęłaś i zaczęłaś odpisywać na wiadomości. Miałaś już zacząć odpisywać gdy przyszedł sms. Od kogo? Od Krzyśka.

„Przepraszam, że nie odpisywałem, ale ci idioci wzięli mi telefon ;/ Teraz idę na trening, potem, się odezwę :*”

„Ok ;) Miłego treningu :*”

Teraz na spokojnie zaczęłaś odpisywać na wiadomości. 

--------------------------------------------

To mamy kolejny :) jak będzie 15 komentarzy wstawiam kolejny rozdział :)

Zapraszam na nowy blog : http://moje-zycie-siatkowka.blogspot.com/ oraz na : http://ask.fm/wisniowaaa97 :)